Het najaar van 2010 zal onze fotoboeken ingaan gaan als één van de "sneeuwigste" in jaren. De eerste (grote !) vlokken vielen ergens begin november of zo en 't is eigenlijk niet echt meer gestopt. Centimeters, decimeters, het hield maar niet op. Mooi om naar te kijken, dat vooral. Ook wel eens fijn om in te sleeën, de Sint bracht een echte slee en die kwam wonderwel zéér goed van pas. Maar voor de rest wel een nachtmerrie voor de mensen die niet vlak om de hoek werken... De honderden kilometers die Meneer en Mevrouw Frutsel wekelijks, elk in hun voituur, afleggen van en naar de werkplekken, leken er wel duizenden. Aan 30km per uur door de anders razende ochtendspits, je zou denken dat je er rustig van wordt, maar niets is minder waar natuurlijk. Enfin, het leverde ook mooie plaatjes op, van een kleine Frutsel in een veel te klein skipakje (maar wie had zoveel sneeuw verwacht ?? we vonden niet zo snel iets anders dat even warm was !), maar met een grote glimlach op haar snoet. And that's really all that matters ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten