Ik begin ze te begrijpen, de gepensioneerden die beweren dat ze sinds hun pensioen nog minder tijd "over" hebben dan vroeger. Met het belangrijke verschil natuurlijk dat de meeste tijd naar eigen zin kan ingevuld worden. Maar ik snap wél dat de dagen precies nog sneller om vliegen ! Want ik ben naar jaarlijkse (fantastische) gewoonte in zomerverlof en in 't onderwijs betekent dat twee heerlijke maanden ... Ik had allerlei fantastische voornemens en een maand later moet ik aan de meeste nog beginnen. Maar "ontspannen" kan ik al aanvinken en dat is natuurlijk ook al heel wat ! Zelfs van vaker bloggen is nog niet zoveel in huis gekomen. Waarmee ik meteen ook mijn eigenste allereerste blogverjaardag ben vergeten !! Heppie Blogdeeej toe mie !
En aan bovenstaande foto te zien, ben ik niet de enige die in tijd-strijd verkeert ... Kleine Frutsel wil zo vreselijk graag "groot" zijn. Het gaat zelfs zo ver dat ze vannacht wakker werd en me riep (ze mag nog niet alleen uit bed), ze wou wat water. Nadat ze slaapdronken wat water naar binnen had geklokt, zei ze plots (met zo'n echt nachtstemmetje) : "Mama, als ik later groot ben, mag ik zelf wakker worden en zelf water nemen om te drinken hé ? Maar nu ben ik daar nog wat te klein voor." Waarna ze meteen terug vertrok naar dromenland ...
Groot zijn, het is me wat. Dat ze nog maar wat klein blijft. En op sommige momenten lijkt ze het daar toch ook mee eens. Zoals op de foto dus. De draagmand in kwestie is een exemplaar dat we ooit eens kregen, er zaten geen wielen bij. Bleek heel handig om als bedje te gebruiken de eerste maanden, zo'n spijlenbed is toch veels te groot voor een pasgeboren hummeltje. En na Kleine Frutsel kwam bij vrienden meneer M, die er lekker in sliep. Vervolgens droomde Kroezelken er zijn heerlijke babydromen in, gevolgd door Lotje. En nu heeft het ding net dienst gedaan bij kleine Fien. En is het terug thuis gearriveerd, om te wachten op nieuwe slaperkes (iemand ?). Telkens als het terug bij ons is, wordt het dankbaar aangenomen door onze kleine Frutsel, die het geweldig vindt om er de poppen eventjes in te leggen. Of er dus zelf in te kruipen. Dan speelt ze van baby, met passend babygebrabbel. De huilbuien van in-den-tijd laat ze gelukkig weg :-) Koddig !