As the world turns

Ik ben een vrolijke blogster, wat zeg ik, een vrolijk mens ! Mevrouw Frutsel vindt meestal dat het glas halfvol is, dat je 't allemaal zo zwart niet mag zien en dat dramatiseren voor niks goed is. Maar soms gebeuren er dingen waar je toch even van moet slikken, soms staat de wereld stil of soms heb je er even allemaal geen zin in en wil je je het liefst even ter plaatse ingraven voor een kleine winterslaap. Oh well, mevrouw Frutsel is ook maar een mens hé !

Soms voldoe je eens niet aan de verwachtingen. Vinden mensen dat je dingen niet had moeten doen. Of net wel. Daar kan je je over opwinden. Maar of het helpt is een andere vraag.

Soms vinden mensen je blijkbaar niet zo geweldig. Hadden ze zich vanalles van je voorgesteld en bleek dat geweldig tegen te vallen ? Goh, lang geleden had me dat iets gedaan, maar de jaren brengen toch verstand met zich mee, ik kan daar blijkbaar tegenwoordig geweldig mee leven :-)

Soms stel je jezelf teleur omdat je alweer eens niet gedaan hebt wat je je nog zo had voorgenomen. Maar dat kan morgen ook nog, niet ? ;-)

Geen toestanden ten Huize Frutsel hoor, gewoon een bloemlezing van een drukke week, tijdens dewelke ik me bovenstaande bedenkingen maakte. En die ik optimistisch weer klasseerde. Want er zijn begot ergere dingen in 't leven, dat zie ik van dichtbij, rondom mij, bij mensen die het door een situatie of tegenslag wel heel hard te verduren hebben.

Dan ga je vanzelf relativeren. Zo probeer ik ook mijn angst voor komende donderdag weg te relativeren. Kleine Frutsel moet diablolo's in de oren. Goh, 't houdt niets in, klein roesje madam, voor je 't weet heb je ze weer mee naar huis ! 't Zal allemaal wel zijn, maar ondergetekende staat bij iedereen die haar goed genoeg kent, bekend om de rampscenario's. Queen of the Worst Case Scenario's ! Hoe dat te rijmen valt met mijn positieve zelf, het is me een raadsel. Zorgt het voor een soort evenwicht, compenseert het één het ander ? Het doet er niet toe. Maar Miss Worst Case Scenario doet me denken aan alle mogelijke bijwerkingen, zowel van de ingreep als van de verdoving .. het kàn he zeg, zwijg mij ervan ... Miss Sunny Side Up bedenkt dat we in een geweldige welvaartstaat leven en somt nog even op waarom het echt moet en hoe blij ze wel niet is dat het "maar dat" is, zijnde een medische onbenulligheid, vergeleken met wat anderen moeten doorworstelen op dit zelfde moment.

En Kleine Frutsel ? Die houdt zich momenteel met belangrijker dingen bezig. Zo worstelde ze dit weekend met de prangende vraag : waar gaat de zon eigenlijk slapen ? Want die gaat 's avonds "onder", dat weet ze, de zon gaat slapen en de maan neemt de wacht tijdelijk over. Meer dan genoeg voor een bijna-vierjarige me dunkt, maar daar neemt onze Copernicus in de dop geen genoegen mee. Wààr is de zon dan eigenlijk, mama ? De waarheid is te ingewikkeld en mijn povere poging (had geen didactisch materiaal ter ondersteuning) interesseerde haar weinig tot niets. Ze besloot zelf dat de zon een slaapholletje heeft in de grond. En leunde vervolgens tevreden achterover, kauwend op de volgende existentiële vraag die ze ons voor de voeten gaat gooien. Kleuters zijn geweldig. En zeer goed voor het relativeringsvermogen.