We brengen een baby-artikel (zijnde een draagmand), naar een hoogzwangere vriendin. Ik leg uit dat Vriendin een baby in haar buik heeft en dat die baby bijna geboren wordt en dan ook een bedje nodig heeft. In een groot bed, zoals Kleine Frutsel, kan de baby natuurlijk nog niet slapen, dus mag hij ons kleine bedje een tijdje gebruiken. Tot hij (of zij !) groot genoeg is om ook in een echt, groot bed te slapen.
Kleine Frutsel knikt heel wijs, ze heeft het duidelijk goed begrepen. Ze verklaart trots : "Ik ben niet geboren hé mama !" (als in : niet zo klein als een pasgeboren baby :-) schitterende logica).
Ze strijkt met haar twee handjes over haar benen en zucht: "ik ben al groot, kijk maar eens goed welke lange benen en armen ik al heb, ik ben al een kindje !".
Ik zucht ook en ik slik even, de vele puber-horror-verhalen van collega's wegduwend. Op een dag zal ze "kindje" een belediging vinden. Nu is ze er gelukkig nog geweldig trots op. Genieten !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten