Voor 100 jaar Annie M.G. Schmidt.
We zijn zware fans, hier Ten Huize. Ikzelf altijd al geweest, haar hele jeugdoevre verslonden als kind , ik las er ook al uit voor toen ik begon met babysitten, ik sleurde mijn Jip en Janneke-boekjes gewoon mee. En ook nu, in mijn klas, is ze er altijd bij ... Pluk, Otje, ik kies er elk jaar eentje om wekelijks uit voor te lezen.
Kleine Frutsel is ook helemaal into Jip & Janneke, we lezen elke avond in het grote boek en zijn al aan de derde ronde toe, maar vervelen doet het NOOIT. Leve Hema ook, op dat punt.
En eigenlijk ontdek ik nu nog steeds gedichten van haar hand.
Bij haar las ik deze, zo schoon.
Danku Annie !
Aan een klein meisje
Dit is het land, waar grote mensen wonen.
Je hoeft er nog niet in: het is er boos.
Er zijn geen feeën meer, er zijn hormonen,
en altijd is er weer wat anders loos.
En in dit land zijn alle avonturen
hetzelfde, van een man en van een vrouw.
En achter elke muur zijn and’re muren
en nooit een eenhoorn of een bietebauw.
En alle dingen hebben hier twee kanten
en alle teddyberen zijn hier dood.
En boze stukken staan in boze kranten
en dat doen boze mannen voor hun brood.
Een bos is hier alleen maar een boel bomen
en de soldaten zijn niet meer van tin.
Dit is het lang waar grote mensen wonen…
Wees maar niet bang. Je hoeft er nog niet in.
(Annie M.G. Schmidt)
Jip en Janneke werden hier ook voorgelezen. Heel grappig was dat ze altijd dolenthousiast waren als het een verhaaltje met een gekleurd prentje was :-)
BeantwoordenVerwijderenIk kocht in de Hema ook ooit eens twee cd's met voorgelezen verhaaltjes. Ook die waren een succes, al waren ze echt Hollands gesproken. Maar die mevrouw doet het zo goed dat zelfs ik ze nog leuk vind om te horen.